Holidays en San Francisco
Door: Roel Vink
Blijf op de hoogte en volg Roel
16 Januari 2011 | Verenigde Staten, Davis
Hey allemaal!
Het is alweer een tijdje geleden maar het is dan eindelijk tijd voor een verhaaltje! Maar eerst wil ik iedereen bedanken voor de kaartjes en smsjes! Leuk om te weten dat jullie nog een beetje aan me denken :) en ik denk uiteraard ook aan jullie!
Ik zal beginnen met 2010 (het lijkt alweer zo lang geleden). In november en december vieren de Amerikanen de feestdagen (Thanksgiving, kerst en oud en nieuw) door veel te eten. Mijn begeleidster omschreef het als "The two months when Americans feel obligated to overeat". Zeer toepasselijk. Zelf heb ik Thanksgiving en kerst doorgebracht bij twee verschillende families van mijn huisgenootjes. Het was erg gezellig en ze hadden met kerst zelfs cadeautjes voor me, tot nu toe ben ik alleen nog maar gastvrije Amerikanen tegengekomen. Op kerstdag zelf zijn we naar Candycane Lane gegaan, een straat met absurde verlichting rond de huizen. Als je in die straat wilt wonen moet je zelfs een contract tekenen dat je je huis compleet verlicht elk jaar tijdens kerst... Tenslotte zijn we met oud en nieuw naar een club in Sacramento geweest en meegemaakt dat het uitgaansleven in Amerika toch wat anders is dan in NL... En uiteraard heb ik wat van mijn cultuur bijgedragen door ze wat Nederlandse drinkspelletjes te leren, erg succesvol!
Begin Januari wilde de baas van mijn afdeling een deel van Noord-California laten zien vlak boven San Francisco. Zijn ouders hebben daar een vakantiehuis met eigen tennisbaan midden in een nationaal park. Het is zeker geen verkeerde plek om je pensioen door te brengen in dit prachtige bos en heuvellandschap. In de lokale winkels hadden we krab gehaald en wat ander zeevoedsel en dit gegeten tijdens een heerlijk 4-gangen diner. Het was wel duidelijk dat dit de elite is, en leuk om een keer mee te maken! Zijn vader is lid van de beroemde National Academy of Sciences, een zeer belangrijk persoon dus in de academische wereld. Een beetje netwerken kan geen kwaad toch? Haha. En daarbij zijn het erg aardige mensen, die als 80ers nog aardig kunnen tennissen. Ze nodigden me uit om nog een keer langs te komen en de volgende keer dat ik langskom gaan we naar de ruige kust daar, waar we hopelijk de witte haaien kunnen zien jagen op de zeeleeuwen!
Gisteren ben ik dan eindelijk naar San Francisco geweest! Na slechts 1 uur en 20 minuten met de auto kregen we de skyline van SanFran te zien. De stad heeft als bijnaam de foggy city, maar we hadden gelukkig een prachtig uitzicht, met een heerlijke 15 graden. Na een rit over de bay bridge (bijna net zo mooi als de golden gate bridge) gingen we meteen richting Alcatraz. De korte bootrit gaf daarnaast ook een prachtig uitzicht over de stad, zie deze link voor alle foto's:
http://picasaweb.google.com/111479885234091342578/AmerikaDavis#
Het is echt een hele mooie ervaring om het eiland te zien (heel klein eigenlijk) waar de meest beruchte gevangenen ter wereld zaten. We begonnen met een tour over de vele uitbraakpogingen, de meeste niet succesvol. De gaafste was toch wel de uitbraakpoging van twee mannen die een nep-hoofd in hun bed hadden geplaatst en een gat in hun muur hadden gemaakt met lepels! Via het dak zijn ze toen begonnen te zwemmen, in het ijskoude water met veraderlijke stromingen, naar San Francisco (slechtes 2 km verderop). Niemand weet of ze het ooit gehaald hebben. Trouwens, de meeste uitbraakpogingen, en dat waren er nogal wat, liepen fataal af. Daarna begonnen we de audio-tour die erg indrukweekend is. De teksten zijn ingesproken door gevangenen en cipiers die daar werkelijk vastzaten/werkten. Deze audiotour brengt je langs de vele miniscule cellen en was zeer indrukwekkend. Al Capone was een van de inmates en werd met trein en al op de boot geladen richting Alcatraz. Hij was zo beroemd en berucht dat de politie hem niet uit de trein durfde te halen en geen enkele gevangenis veilig genoeg werd geacht om hem binnen te houden! Vandaar dat Alcatraz de enige optie was. Ik kan er nog pagina's vol over vertellen maar dat zal ik jullie besparen. Na Alcatraz zijn we langs de pier gelopen langs verschillende street performers, krabverkopers en pier 39. Op pier 39 zitten gedurende een groot deel van het jaar tientallen zeeleeuwen lekker te genieten van de zon. S'avonds gingen we uiteindelijk weer terug naar huis, maar ik ga zeker nog vaak terug naar deze stad, er is nog zoveel te zien!
Uiteraard ben ik hier ook om te studeren en dat gaat op zich prima. Ik heb met behulp van mijn begeleider een abstract geschreven en als deze wordt geselecteerd mag ik een poster-presentatie geven op een congres in San Diego, erg gaaf! Daarnaast mag ik misschien een paper schrijven over deze gegevens, wat erg leuk zal staan op mijn CV als dat doorgaat. Komende week komen er weer proefpersonen en heb ik wat meer verantwoordelijkheid gekregen.
Mijn verhaaltje is ten einde, en ik zal over een paar weken weer een update geven. Dit keer zal ik niet zo lang niks van me laten horen!! ;)
Groetjes Roel
Het is alweer een tijdje geleden maar het is dan eindelijk tijd voor een verhaaltje! Maar eerst wil ik iedereen bedanken voor de kaartjes en smsjes! Leuk om te weten dat jullie nog een beetje aan me denken :) en ik denk uiteraard ook aan jullie!
Ik zal beginnen met 2010 (het lijkt alweer zo lang geleden). In november en december vieren de Amerikanen de feestdagen (Thanksgiving, kerst en oud en nieuw) door veel te eten. Mijn begeleidster omschreef het als "The two months when Americans feel obligated to overeat". Zeer toepasselijk. Zelf heb ik Thanksgiving en kerst doorgebracht bij twee verschillende families van mijn huisgenootjes. Het was erg gezellig en ze hadden met kerst zelfs cadeautjes voor me, tot nu toe ben ik alleen nog maar gastvrije Amerikanen tegengekomen. Op kerstdag zelf zijn we naar Candycane Lane gegaan, een straat met absurde verlichting rond de huizen. Als je in die straat wilt wonen moet je zelfs een contract tekenen dat je je huis compleet verlicht elk jaar tijdens kerst... Tenslotte zijn we met oud en nieuw naar een club in Sacramento geweest en meegemaakt dat het uitgaansleven in Amerika toch wat anders is dan in NL... En uiteraard heb ik wat van mijn cultuur bijgedragen door ze wat Nederlandse drinkspelletjes te leren, erg succesvol!
Begin Januari wilde de baas van mijn afdeling een deel van Noord-California laten zien vlak boven San Francisco. Zijn ouders hebben daar een vakantiehuis met eigen tennisbaan midden in een nationaal park. Het is zeker geen verkeerde plek om je pensioen door te brengen in dit prachtige bos en heuvellandschap. In de lokale winkels hadden we krab gehaald en wat ander zeevoedsel en dit gegeten tijdens een heerlijk 4-gangen diner. Het was wel duidelijk dat dit de elite is, en leuk om een keer mee te maken! Zijn vader is lid van de beroemde National Academy of Sciences, een zeer belangrijk persoon dus in de academische wereld. Een beetje netwerken kan geen kwaad toch? Haha. En daarbij zijn het erg aardige mensen, die als 80ers nog aardig kunnen tennissen. Ze nodigden me uit om nog een keer langs te komen en de volgende keer dat ik langskom gaan we naar de ruige kust daar, waar we hopelijk de witte haaien kunnen zien jagen op de zeeleeuwen!
Gisteren ben ik dan eindelijk naar San Francisco geweest! Na slechts 1 uur en 20 minuten met de auto kregen we de skyline van SanFran te zien. De stad heeft als bijnaam de foggy city, maar we hadden gelukkig een prachtig uitzicht, met een heerlijke 15 graden. Na een rit over de bay bridge (bijna net zo mooi als de golden gate bridge) gingen we meteen richting Alcatraz. De korte bootrit gaf daarnaast ook een prachtig uitzicht over de stad, zie deze link voor alle foto's:
http://picasaweb.google.com/111479885234091342578/AmerikaDavis#
Het is echt een hele mooie ervaring om het eiland te zien (heel klein eigenlijk) waar de meest beruchte gevangenen ter wereld zaten. We begonnen met een tour over de vele uitbraakpogingen, de meeste niet succesvol. De gaafste was toch wel de uitbraakpoging van twee mannen die een nep-hoofd in hun bed hadden geplaatst en een gat in hun muur hadden gemaakt met lepels! Via het dak zijn ze toen begonnen te zwemmen, in het ijskoude water met veraderlijke stromingen, naar San Francisco (slechtes 2 km verderop). Niemand weet of ze het ooit gehaald hebben. Trouwens, de meeste uitbraakpogingen, en dat waren er nogal wat, liepen fataal af. Daarna begonnen we de audio-tour die erg indrukweekend is. De teksten zijn ingesproken door gevangenen en cipiers die daar werkelijk vastzaten/werkten. Deze audiotour brengt je langs de vele miniscule cellen en was zeer indrukwekkend. Al Capone was een van de inmates en werd met trein en al op de boot geladen richting Alcatraz. Hij was zo beroemd en berucht dat de politie hem niet uit de trein durfde te halen en geen enkele gevangenis veilig genoeg werd geacht om hem binnen te houden! Vandaar dat Alcatraz de enige optie was. Ik kan er nog pagina's vol over vertellen maar dat zal ik jullie besparen. Na Alcatraz zijn we langs de pier gelopen langs verschillende street performers, krabverkopers en pier 39. Op pier 39 zitten gedurende een groot deel van het jaar tientallen zeeleeuwen lekker te genieten van de zon. S'avonds gingen we uiteindelijk weer terug naar huis, maar ik ga zeker nog vaak terug naar deze stad, er is nog zoveel te zien!
Uiteraard ben ik hier ook om te studeren en dat gaat op zich prima. Ik heb met behulp van mijn begeleider een abstract geschreven en als deze wordt geselecteerd mag ik een poster-presentatie geven op een congres in San Diego, erg gaaf! Daarnaast mag ik misschien een paper schrijven over deze gegevens, wat erg leuk zal staan op mijn CV als dat doorgaat. Komende week komen er weer proefpersonen en heb ik wat meer verantwoordelijkheid gekregen.
Mijn verhaaltje is ten einde, en ik zal over een paar weken weer een update geven. Dit keer zal ik niet zo lang niks van me laten horen!! ;)
Groetjes Roel
-
17 Januari 2011 - 07:40
Robin V Breukelen:
Leuk om te lezen dat je het naar je zin hebt. :)
Ik ben voor mij werk ergens in februari in San Jose, wat relatief dicht bij is natuurlijk. Misschien is het een idee om elkaar op te zoeken?
-
17 Januari 2011 - 10:02
Martine:
Mooie foto's! En super leuk om weer eens een update te lezen dat we goed kunnen volgen wat je allemaal uitspookt ;) Dat verhaal van die nepgezichten en die ontsnapping uit alcatrez, daar is toch ook zo'n film van? :P In ieder geval super fijn om te horen dat het nog allemaal zo goed met je gaat. En dat je misschien echt bezig kan gaan met een artikel en naar een congres mag, dat is natuurlijk wel een mooie extra voor zo'n bij je stage! heel veel succes en hopelijk spreek ik je snel weer eens via skype...
kus Martine -
17 Januari 2011 - 15:23
Phillip:
Heel fijn dat je de kerstdagen met families mocht vieren - gezellig. Ik hoop voor jou, dat je ook kleine cadeautjes voor hen had. Nog beter klinkt het huis midden in een National Park. Misschien geeft het jou een klein extra motivatie om jouw stage nog beter af te ronden ;)
De foto's - prachtig. Alcatraz ziet maar niet zo angstaanjagend uit...vanuit de kust. Dan toch eerder de schilderij van de Joker.
Ik kijk uit naar jouw volgend verhaaltje.
Groetjes,
Phillip -
17 Januari 2011 - 19:50
Femke:
Wat leuk dat je even een verhaaltje hebt gepost:)! Ben blij voor je dat het allemaal goed gaat en dat ook je stage aardig op gang is gekomen inmiddels. Een evt. congres in San Diego en het paper zijn niet de minste manieren om je CV op te krikken, nice!! Ook bedankt voor de uitbreiding van mijn beperkte algemene kennis dmv je verhaaltje over Alcatraz;). Klinkt indrukwekkend..! Geniet ervan en we spreken elkaar wel weer op skype!
Kusje! -
19 Januari 2011 - 16:49
Daan:
Goed om te lezen man!...Je zult je wel even als Clint Eastwood hebben gevoeld tijdens de opnames van Escape from Alcatraz ;)...Als ik over een tijdje in Oxford zit moeten we maar in het Engels gaan Skypen :p....Veel succes komende weken en spreek je snel!!! -
20 Januari 2011 - 11:37
Rianneke:
Hey! Leuk dat je een verhaaltje geschreven hebt. Zo te lezen heb je het wel naar je zin :) En leuk dat je ook naar San Fransisco bent geweest en dat het met je stage ook goed gaat. Veel plezier nog!
X -
21 Januari 2011 - 10:46
Fedde:
De tijd in het internetcafe schiet te kort om je verhaal te lezen, maar is voldoende om een berichtje achter te laten. Live it large.. go ROEL! -
22 Januari 2011 - 19:26
Dirk:
Roelof!! Klinkt echt N.I.C.E.!!! Die foto's van San Fran zien er uit alsof je daar inderdaad nog vaker naar toe moet!! Echt ook heel anders dan de oostkust!! Volgende keer verwacht ik een foto van die bekende enorm steile straat!! ;) Veel plezier en houd ons op de hoogte!!!
Gr's!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
